تلسکوپ وسیله ای برای دیدن سیارات و اجسام آسمانی است.این وسیله به زبان فارسی ترابین و به زبان انگلیسی Telescope نامیده میشود.(این وسیله کلمه ای معادل زبان عربی ندارد)
کار اصلی تلسکوپ ، جذب تابشهای رسیده از سیارهها ، ستارگان و کهکشانها است. این تابشها ممکن است به شکل موج نوری ، علامتهای رادیویی و یا اشعه ایکس باشند. برای هر تابش تلسکوپ ویژهای مورد استفاده قرار میگیرد. اخترشناسان ، با استفاده از تلسکوپ میتوانند بسیار بیشتر از توانایی چشم ، تابشهای اجسام کم نور را آشکار کند.برای مثال:
بزرگترین تلسکوپ نوری جهان که در روسیه است، آینهای به قطر 6 متر دارد. قدرت دید آن به هنگام مشاهده ستارگان ، یک میلیون برابر قدرت چشم انسان است. همچنین تلسکوپ میتواند تابش حاصل از یک جسم را در مدت کمتری جمع کند. هزاران هزار ستاره کم نور را اصلا نمیتوانیم ببینیم. در حالی که تلسکوپ ، در مدت چند ساعت عکس آنها را به دست میآورد.
در دهه 30 هجری شمسی ، اولین تلسکوپ به ایران آمد. سید جلال تهرانی ، محقق ایرانی بود که در لندن مطالعه و زندگی میکرد. او در دهه سی به ایران بازگشت و همراهش یک تلسکوپ یازده سانتیمتری شکستی هم با خود آورد. این تلسکوپ همراه کلی وسایل نجومی و ساعت آفتابی و ... الان در موزه آستان قدس رضوی در مشهد است.
تلسکوپ از دو قسمت تشکیل شده که در مطلب بعدی درباره آن خواهم گفت.