پلوتون(یا پلوتو):
پلوتون نهمین و آخرین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی است.این سیاره به زبان انگلیسی Pluto و به زبان فرانسوی Pluton نامیده می‌شود.این سیاره نامی معادل زبان فارسی و عربی ندارد.
نمایی از سیاره پلوتون
طول هر شبانه روز پلوتون معادل 153 ساعت زمینی است. روزهای این سیاره بسیار تاریک است. قمر آن ، شارون ، در سال 1987 بطور تصادفی در رصدخانه مونت پالومار کشف شد. شارون در مدار همزمانی توسط پلوتون به دام افتاده است و همواره در نقطه‌ای ثابت گرد آن می‌گردد.مدار پلوتون به دور خورشید، میل تندی دارد و فاصله متوسط آن از خورشید 5.915 میلیارد کیلومتر است که خورشید از آنجا فقط بصورت ستاره‌ای درخشان دیده می‌شود. پلوتون از سنگ و یخ تشکیل شده و اندازه‌اش کوچکتر از ماه زمین است. هنگام نزدیک شدن به خورشید جوی رقیق در اطراف آن تشکیل می‌شود که با دور شدن سیاره از خورشید یخ می‌بندد. مدار پلوتون بسیار طولانی بوده و بیشتر از سیارات دیگر نسبت به دایرة البروج انحراف دارد.این سیاره هر 248.5 سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد که در مدت 20 سال از این زمان فاصله‌اش نسبت به خورشید کمتر از فاصله نپتون از خورشید است. این مشخصات غیر عادی باعث شده تا بعضی ستاره شناسان ، پلوتون را نوعی سیارک بزرگ تصور کنند.پلوتون دورترین سیاره از خورشید بوده و کمترین دما را در بین سیارات دارد. مدار بیضوی این سیاره که 248.5 سال زمینی طول می‌کشد، طولانی‌ترین مدار در منظومه شمسی است. پلوتون کوچکترین سیاره منظومه شمسی است و کمترین نیروی جاذبه را دارد.این سیاره همان سیاره ای بود که در بخش مریخ از آن یاد کردم و الان ادامه‌ی آن حرف را میگویم:
... 5 سیاره هستند که یکیشان مدار منظمی ندارد و به خاطر این برخی ها آنرا سیاره نامگذاری میکنند و برخی دیگر آن را قمر یا چیز های دیگر نامگذاری میکنند.
